Ο εθνικός ευεργέτης Γεώργιος Χατζηκώνστας γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1753 και ήταν το τρίτο παιδί του ευκατάστατου Γιαννιώτη εμπόρου Κωνσταντίνου και της Μαργαρίτας Χατζή Κώστα.
Τα πρώτα μαθητικά του χρόνια φοίτησε στη Μπαλάνειο Σχολή, ενώ σε ηλικία 15 ετών ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη για να ασχοληθεί με το εμπόριο και συνεργάζεται με τον αδερφό του, Αναστάσιο, που είχε εγκατασταθεί στη Μόσχα. Το 1801 παντρεύεται στην Κωνσταντινούπολη την Αικατερίνη, κόρη του Γεωργίου Μελαχροινού – Καμινάρη, αξιωματούχου των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών. Μαζί της θα αποκτήσει οκτώ παιδιά, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια.
Το 1815 – μετά τον θάνατο του αδελφού του – μετακομίζει στην Μόσχα για να διευθετήσει την περιουσία του Αναστάσιου. Εκεί γνωρίζεται με τους ήδη γνωστούς και οικονομικά εύπορους Ηπειρώτες συμπατριώτες του, Ζωσιμάδες, Ριζάρηδες, Καπλάνηδες, κ. ά., ενώ από τον πρώτο χρόνο της Επανάστασης ενισχύει οικονομικά το κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Στο σημαντικό φιλανθρωπικό του έργο περιλαμβάνεται η δωρεά υπέρ του σχολείου των Δερβιλιάνων Ιωαννίνων και η ανέργεση των νοσοκομείων στα Ιωάννινα και στο Μεσολόγγι.
Απεβίωσε το 1845 στο μοναστήρι Ντασκόι της Μόσχας, χωρίς ποτέ να επιστρέψει στο ελεύθερο πλέον ελληνικό κράτος που τόσο ευεργέτησε με τη διαθήκη του.